مسائل مربوط به صنعت هواپيمايي كشور تمامي‌ندارد. هنوز بحث‌ها درباره لزوم تجهيز و نوسازي ناوگان هوايي كشور كه عنوان مي‌شود فرسوده و خطرناك است ادامه دارد كه عضو هيات‌مديره انجمن خلبانان ايران نسبت به پريدن خلبانان ايراني و همكاري آنها با ايرلاين‌هاي خارجي هشدار داده است.
به گزارش آرمان، هنوز هم كه هنوز است خلباني جزو شغل‌هاي پرطرفدار در ايران و جهان محسوب مي‌شود. اين شغل كه به نسبت ديگر مشاغل سابقه كمتري دارد زماني ايجاد شد كه انسان بالاخره توانست روياي پرواز را محقق كند. افسانه ها و حتي نوشته هاي تاريخي پر است از آدم‌هايي كه در ادوار مختلف به فكر پرواز بوده‌اند. كساني بال مصنوعي براي خود درست كرده‌اند و از بالاي كوه يا ساختمان بلندي با اين فكر كه بال ها به كارشان مي‌آيد پايين پريده‌اند. براي تحقق روياي پرواز آدم هاي زيادي جان خود را از دست داده‌اند. به دنبال انقلاب صنعتي و به كارگيري نيروي بخار و همچنين كشف، استخراج و به كارگيري سوخت‌هاي فسيلي كه به صنعتي شدن جوامع انجاميد بالاخره روياي پرواز محقق شد. انساني كه از ديرباز به شكل هاي مختلف به فكر پريدن بود توانست هواپيما بسازد. صنعت هواپيمايي خيلي زود توسعه پيدا كرد و هواپيماهاي كوچك چند سرنشين تبديل به هواپيماهايي غول‌پيكر شدند كه با سرعتي زياد مي‌توانستند افراد زيادي را از نقطه به نقطه ديگر برسانند. در تمامي‌اين دوره ها آدم هاي علاقه مندي به پرواز را حفظ كردند، چنانكه خلباني يكي از پر طرفدارترين مشاغل حال حاضر در ايران و ساير كشور‌هاست.
خلبانان مسافركش شدهانداگر از بچه‌ها بپرسيد مي‌خواهيد چه كاره شويد بسياري از آنها مي‌گويند: خلبان. با وجود اين، نبايد فكر كرد در ايران تمامي كساني كه موفق به گذراندن دوران خلباني و كسب مدرك در اين زمينه شده‌اند به آرزوي خود يعني در دست داشتن سكان هواپيماهاي غول‌پيكر دست يافته‌اند. مرداد امسال بود كه هوشنگ شهبازي كاپيتان معروف ايراني گفت: هم‌اكنون ۲۰۰۰ خلبان جوان كشور يا خانه‌نشين شده‌اند يا در آژانس‌ها كار ميكنند. به گفته كاپيتان شهبازي اين خلبان‌هاي جوان ۲۰ تا ۲۵ سال سن دارند. او عنوان كرد: هر كدام از اين خلبانان ۱۰۰ ميليون تومان هزينه كرده‌اند تا در مدت پنج سال گواهينامه خلباني بگيرند. شهبازي با تاكيد بر اينكه اين خلبانان سرمايه‌هاي ملي هستند، بيان كرد: خلبانان هواپيماي مسافري پس از ۵ سال آموزش بايد ۱۵ سال كمك خلبان باشند و بعد از ۲۰ سال خلبان مي‌شوند. اين كارشناس حمل‌ونقل هوايي با بيان اينكه آموزش خلباني هواپيماهاي سيويل با نظامي متفاوت است، اظهار كرد: اختلاف آموزش خلبان هواپيماهاي مسافربري تا هواپيماهاي نظامي زمين تا آسمان است. شهبازي در ادامه با بيان اينكه بخش هواپيمايي كشوري متولي ندارد، گفت: در حال حاضر خلبانان جوان كشور كه سرمايه‌هاي آينده اين مملكت هستند به دليل نبود متولي يا خانه‌نشين شده‌اند يا در آژانس‌ها كار ميكنند.
هشدار نسبت به پريدن خلبانهاروز گذشته نيز عضو هيات‌مديره انجمن خلبانان ايران با اشاره به فعاليت ۱۰۰ خلبان ايراني در ايرلاين‌هاي خارجي گفت: هر روز خطر خروج خلبانان از كشور وجود دارد. به گزارش ايسنا، كاپيتان غلامرضا محمدي با اشاره به تشديد انگيزه خروج خلبانان ايراني از كشور گفت: در حال حاضر حدود ۱۲۰۰ نفر خلبان يكم (کاپیتان) و كمك خلبان در كشور فعاليت دارند كه از اين تعداد حدود ۶۰۰ نفر کاپیتان هستند كه بيش از ۴ هزار ساعت پرواز كرده‌اند. او با تاكيد بر اينكه حقوق كم و ناوگان نامناسب در كشور موجب شده تا خلبانان ايراني به ويژه جوانان در حال حاضر در كشورهاي تركيه، هند، امارات، قطر و ساير كشورهاي همسايه و اروپايي فعاليت كنند، افزود: كمك خلبان در يك كشور همسايه حدود ۱۰ تا ۱۲ هزار دلار حقوق ثابت دارد در حالي كه برخي ايرلاين‌هاي ايراني حقوق ۳ ميليون توماني به خلبانان پرداخت ميكنند؛ در اين شرايط انگيزه جوانان براي فعاليت در كشور كاهش مي‌يابد. عضو هيات‌مديره انجمن خلبانان كشور گفت: بخش عمده‌اي از حقوق خلبانان در كشور ما به ساعات پرواز خلبان در ماه بستگي دارد. در اين شرايط قطعا تعداد ناوگان يك ايرلاين در حقوق خلبان موثر است چراكه اگر تعداد ناوگان ايرلايني كم باشد تعداد پروازهاي آن نيز كم است و اين امر كاهش حقوق خلبان شركت هواپيمايي مربوطه را در پي دارد. كاپيتان محمدي با بيان اينكه حقوق پايه كمك خلبان در ايرلاين‌هاي دولتي به‌طور ميانگين حدود يك ميليون و ۵۰۰ هزار تومان است گفت: با توجه به اينكه تعداد پرواز اين ايرلاين‌ها كم است حقوق يك كمك خلبان در ماه حدود ۲ ميليون تومان مي‌شود. البته اين حقوق ثابت و بدون در نظر گرفتن ساعات پرواز در ايرلاين‌هاي خصوصي حدود ۴ تا ۵ ميليون تومان است كه با احتساب تعداد ساعات پرواز اين ميزان به حدود ۱۰ ميليون تومان مي‌رسد.
او با اشاره به اينكه ميانگين حقوق خلبانان ايراني در ماه بين ۸ تا ۱۰ ميليون تومان است به پايگاه خبري وزارت راه گفت: بر اساس آمار جمع‌آوري شده خلبانان از ابتداي انقلاب در ۳ يا ۴ مقطع كشور را ترك كردند و در ايرلاين‌هاي كشورهاي خارجي مشغول فعاليت شدند كه علت عمده تصميم آنها دريافت حقوق كم بود. عضو هيات‌مديره انجمن خلبانان كشور با بيان اينكه حدود ۱۰۰ خلبان ايراني در كشورهاي خارجي فعاليت ميكنند اظهار كرد: حقوق خلبانان در ساير كشورها تقريبا در يك نرخ مشخص است و اختلاف بين حقوق خلبانان در اين كشورها ناچيز است. كاپيتان محمدي گفت: براي آموزش به كمك خلبان كه به خلبان يكم ارتقا يابد يك ميليارد تومان هزينه مي‌شود بنابراين يك سرمايه‌گذاري است؛ از طرفي يك خلبان جوان ايراني با وجود تعصبي كه روي كشور خود دارد براي دريافت حقوق بيشتر به امارات مي‌رود تا در ايرلاين‌هاي اين كشور فعاليت كند. هر روز خطر خروج خلبانان ايراني از كشور وجود دارد و رو به افزايش است.
تا کی قرار هست مردم از غرور و تعصبشون به ایران روی زندگی خودشون خط قرمز بکشند؟ من دانشجوی دکترای شبکه هستم و خانمم دکتری کامپیوتر دارد . واقعا به سختی داریم زندگی میکنیم و البته شکر خداوند رو میکنیم اما از منظر دیگر با اینکه تحصیلات داریم و در رشته خودمان تخصص لازم را هم داریم اما فقط به دلیل شرایط بسیار بد اقتصادی علیرغم میل باطنی به فکر مهاجرت افتادیم تا شاید فرزندمان در ادامه زندگی با مشکلات ما مواجه نباشد . خیلی از اطرافیان من این نظر رو دارند . برخی یا در تدارک رفتن هستند یا امکان رفتن ندارند . تاسف بار است که یک ایرانی با علاقه شدیدی که به کشورش دارد مجبور باشد حتی به مهاجرت فکر کند . این خلبانان قطعا قلب خود را در ایران جا گذاشته اند و رفته اند. 
حقوق بگیری آخر و عاقبت نداره بعدش هم چیزی که زیاده مهندس!